مسئله 2051- شير دادنى كه علّت محرم شدن است،
شش شرط دارد:
اوّل: شير از ولادت باشد، بنابراين اگر پستان
بدون ولادت بچّه، شير پيدا كند و كودكى از او بخورد، سبب محرميّت نمىشود.
دوّم: شير آن زن از حرام نباشد، پس اگر شير بچّهاى را كه از زنا به دنيا
آمده به بچّۀ ديگر بدهند، به‌واسطۀ آن شير، بچّه به كسى محرم نمىشود.
سوّم: بچّه شير را از پستان بمكد، پس اگر شير
را در شيشه بريزند و به بچّه بدهند نتيجه ندارد.
چهارم: بچّه به‌واسطۀ مرض شير را قى نكند.
پنجم: پانزده مرتبه، يا يك شبانه روز شير سير
بخورد يا مقدارى شير به او بدهند كه بگويند از آن شير استخوانش محكم شده و گوشت در
بدنش روييده است.
ششم: دو سال بچّه تمام نشده باشد و اگر بعد
از تمام شدن دو سال او را شير دهند، به كسى محرم نمىشود.
مسئله 2052- بايد بچّه در بين يك شبانه روز
غذا يا شير زن ديگرى را نخورد، ولى اگر كمى غذا بخورد كه نگويند در بين، غذا خورده،
اشكال ندارد و نيز بايد پانزده مرتبه را از شير يك زن بخورد و در بين پانزده
مرتبه شير زن ديگرى را نخورد و نيز در هر دفعه به اندازهاى شير بخورد كه سير شود.
مسئله 2053- اگر زن از شير يك شوهر چندين
بچّه را شير دهد، همۀ آنان به يكديگر محرم مىشوند، ولى اگر از دو شوهر دو بچّه را
شير دهد آن دو بچّه به يكديگر محرم نمىشوند، امّا اگر چند زن از يك شوهر بچّههايى
را شير دهند، همۀ آنان به يكديگر محرم مىشوند.
مسئله 2054- اگر كسى دو زن شيرده داشته باشد
و يكى از آنان بچّهاى را مثلاً هشت مرتبه و ديگرى هفت مرتبه شير بدهد، آن بچّه به
كسى محرم نمىشود.
مسئله 2055- اگر زنى از شير يك شوهر پسر و
دخترى را شير كامل بدهد، خواهر و برادر آن دختر به خواهر و برادر آن پسر محرم
نمىشوند.
صفحه 313
مسئله 2056- اگر به‌واسطۀ شير دادن، حقّ شوهر
از بين نرود، زن مىتواند بدون اجازۀ شوهر، بچّهاى را شير دهد، ولى جايز نيست بچّهاى
را شير دهد كه به‌واسطۀ شير دادن به آن بچّه به شوهر خود حرام شود، مثلاً اگر شوهر او دختر شيرخوارى را براى
خود عقد كرده باشد، زن نبايد آن دختر را شير دهد، چون اگر آن دختر را شير دهد،
خودش مادر زن شوهر مىشود و بر او حرام مىگردد.
مسئله 2057- اگر كسى بخواهد زن برادرش به او
محرم شود، مىتواند دختر شيرخوارى را براى خود عقد كند و زن برادرش آن دختر را شير
كامل بدهد؛ كه در اين صورت عقد دختر باطل و براى او حرام ابدى مىشود (زيرا آن دختر، دختر رضاعى برادر آن
مرد مىشود) و زن برادرش بر او محرم مىشود.
مسئله 2058- شير دادنى كه علّت محرم شدن است،
به دو امر ثابت مىشود:
اوّل: خبر دادن عدّهاى كه انسان از گفته
آنان اطمينان پيدا كند.
دوّم: شهادت يك مرد يا دو زن ثقه.
مسئله 2059- اگر شك كنند بچّه به مقدارى كه
علّت محرم شدن است شير خورده يا نه، يا گمان داشته باشند كه به آن مقدار شير
خورده، بچّه به كسى محرم نمىشود.
مسئله 2060- براى شير دادن بچّه، بهتر از هر
كس مادر اوست و مستحب است بچّه را دو سال تمام شير بدهد.
مسئله 2061- مستحب است دايهاى كه براى طفل مىگيرند، شيعه
و مؤمن و داراى عقل و عفّت و صورت نيكو باشد.
مسئله 2062- خوب است زن‌ها هر بچّهاى را شير
كامل ندهند، زيرا ممكن است فراموش شود كه به چه كسانى شير دادهاند و بعداً دو نفر
محرم با يكديگر ازدواج نمايند، ولى گاهى شير دادن به بچهها مانعى ندارد، بلكه خوب
است، زيرا اعانت و كمك به ديگران است.
مسئله 2063- كسانى كه به‌واسطۀ شير خوردن،
خويشى پيدا مىكنند، مستحب است يكديگر را احترام نمايند، ولى حقوق خويشاوندى را
ندارند.